Column Ad Geerts: 112

Enkele weken terug kregen we bij onze winkel nachtelijk bezoek van twee junkies met een opmerkelijke manier van boodschappen doen.

De gasten klommen ’s ochtends rond 05.00 uur over een poort van ons buitenterrein en verduisterden zomaar effe 35 flessen recreatiegas; overwegend Campinggaz maar ook Benegas, Antargas, Primagas en Eurogas.

De opvolgende morgen reden ze met zeven gasflessen naar een tankstation een dorp verder om aldaar het statiegeld te incasseren, hetgeen hen ook is gelukt. Bij het verlaten van de tankshop waren de niet-gewaardeerde medeburgers nog zo aardig om ook aldaar nog eens een apparaat achterover te drukken.

Niet zo handig van die gasten omdat het tankstation overduidelijke camerabeelden beschikbaar had van de daders en ook van de witte Alfa Romeo.

Inclusief de gestolen kentekenplaten.

Van het gebeuren heb ik digitaal aangifte gedaan; vanwege de werkdruk kon dit niet op het politiebureau. Betreffende woensdag en donderdag heb ik telefonisch zes (!) verschillende politiefunctionarissen gesproken. Door één van hen is de digitale aangifte ongedaan gemaakt (écht) omdat het niet mogelijk was om de later beschikbaar gekomen camerabeelden toe te voegen. Politiefunctionaris nummer vijf bemerkte de irritatie in mijn stemgeluid en regelde een telefonische bespreking met de wijkagent. Met deze agent was iets meer connectie ondermeer vanwege hetzelfde accent/dialect. Ze heeft me uitstekend aangehoord en eindigde met de opmerking dat ze het zou opnemen met haar leidinggevende want om 16.00 uur. begon haar vakantie. Afgesproken was dat ik een papieren dossier zou maken, incl. fotomateriaal, en dit op zondag zou bezorgen in de brievenbus van het politiebureau. Zo gezegd, zo gedaan. Zo nooit meer iets vernomen.

Enkele dagen later werd er gebeld door de zevende politiefunctionaris. Inhoudelijk was zij niet bekend met het dossier. Zij belde feitelijk alleen met de mededeling dat over 2½ week op donderdag 13.00 uur telefonisch aangifte gedaan zou kunnen worden.

Zelf had ik al contact opgenomen met de directeur van Maatschappelijke Opvang waar de hoofddader in een kliniek voor verslavingszorg had gezeten. Ook had ik onze eigen gasflessen teruggekocht bij het tankstation. Saillant: ze hadden niet opgemerkt dat er ook nog vulling in de gasflessen aanwezig was. In het geval dat ik een blauwe pet had gedragen had ik ook de boef gevangen. Via social media had ik zijn verblijfplaats opgespoord en uiteraard vermeld in voornoemd papieren dossier.

Oom agent intussen had geen tijd. Werkdruk waarschijnlijk. Telefonisch werd verklaard dat geen prioriteit wordt toegekend aan een diefstal van een open terrein. Verder was er onvoldoende bewijs omdat de kentekenplaten van de verdachte vals waren en de nummers van de gasflessen niet geadministreerd. Beiden aspecten waren een breekpunt voor een sluitend bewijs. Geen spoed...?

Ad Geerts
Ondernemer